Kitap hakkında: 1995 / Friedrich Gorenstein, hikayenin yayınlandığı Gençlik sayısının yayınlandığı Haziran 1964'te ünlü oldu ve edebi bir üne kavuştu " Taretli Ev" Yeni bir sanatçının gelişi bu dünyayı en azından biraz değiştirir, insanın daha doğal, yani daha özgür olmasına yardımcı olur, bu da ne yazık ki her zaman daha mutlu anlamına gelmez. Görünüşe göre ilk yayının ciddi ve koşulsuz başarısı sonrakileri gerektiriyordu, ancak bu olmadı. O dönemdeki yaşam koşulları, yazarla okuyucunun arasına örülmüş bir duvar gibi çekilmiş ve onu eninde sonunda ülkemizden ayrılmak zorunda bırakmıştı. Ancak 70'li yılların ortalarına kadar, “12 Sandalye Kulübü”nde, Edebiyat Gazetesi'nin 16. sayfasında zaman zaman adı geçiyordu; Kendisine hakaret edildiğinde ve dövüldüğünde kendini suçlu hisseden bir adamla ilgili bir hikaye hatırlıyorum. F. Gorenstein'ı edebiyattaki öncüllerinin çileciliğine, Rus hakikat arayışının büyük ve üzücü geleneğine bağlayan şey, yalnızca sanatsal armağan değil, tam da suçluluk duygusudur. Bu, yazarın adının bize geri döndüğü ve geri getirdiği her makalenin kamuoyunun ilgi odağında güçlü bir yer tuttuğu seksenlerin sonlarından itibaren doğrulandı. Dergimizde yayınlanan “Kefaret” romanından, “Çehov'um” makalesinden, “Dostoyevski Anlaşmazlığı” dramasından, “Mezmur” ve “Yatak Yeri” romanlarından bahsetmek yeterli. Ve bir şey daha. F. Gorenstein'ın sinemadaki "varlığı" hakkında konuşmamak haksızlık olur, çok uzun değil ama önemli - senaryoları Andrei Tarkovsky ile birlikte "Solaris" filminin senaryosunu ve Andron Mikhalkov-Konchalovsky ile birlikte yazdı. "Aşkın Köleleri" ve "Yedinci Kurşunlar" için. Yunost okuyucuları ile Friedrich Gorenstein arasında yeni bir buluşma öngörüldüğünde, aynı uzun süredir devam eden ilk hikayenin on dergi sayfasını hatırlamaya ve karıştırmaya değer - bunlar annesi yolda ölen bir çocuk hakkındadır. Kalbinde keder, soğuk kayıtsızlık, öfke, insani özveri ve nezaket bir araya geldi; hayatın kaçırmana izin vermediği her şey. Ve treni durduramaz ya da diğer yoldaşları alamazsınız. Cesaretimizi ve onurumuzu boşuna sınayan kaderi değiştirmek imkansızdır. Önümüzde uzun bir yol ve herkesi birleştirecek bir ayrılık var. N.Zlotnikov